17 Mart 2009 Salı

Nasıl Olacak Bu İşler

Bir Hafta iyiyiz bir hafta kötü, geçen hafta kayseriyi süper bir futbolla geçen Fenerbahçemiz bu hafta berbat bir futbolla kocaeliyle berabere kaldı şampiyonluk yolunda ağır darbe aldı... Maçtan sonra protesto etmek isteyen KFY'den abi ve kardeşlerimiz ise stad hoparlöründen çalan müziğin sesinin açılmasına sinirlenerek tepkilerini gösterdiler.

Fenerbahçemizin şampiyonluk yolunda iddası devam ediyor ancak bir hafta parıldayan Fenerbahçemiz bir sonraki hafta resmen sönüyor ancak ben inanıyorum biz büyük maçları severiz, biz herşeye rağmen şampiyon olacağız...

inşallah

12 Mart 2009 Perşembe

55 trilyon

aslında birgün çıkacaksa para o hafta bu hafta olsa da olurmuş... : )

11 Mart 2009 Çarşamba

İçinde Bulunulan Durum...

bilmelisin ki ...
duvarda asili diplomalar insani insan yapmaya yetmez.

bilmelisin ki ...
ask kelimesi ne kadar çok kullanilirsa, anlam yükü o
kadar azalir.
bilmelisin ki ...
karsindakini kirmamak ve inançlarini savunmak arasinda
çizginin nereden geçtigini bulmak zor.

bilmelisin ki ...
gerçek arkadaslar arasina mesafe girmez. gerçek
asklarin da!

bilmelisin ki ...
tecrübenin kaç yasgünü partisi yasadiginizla ilgisi
yok, ne tür deneyimler yasadiginizla var.

bilmelisin ki ...
aile hep insanin yaninda olmuyor. akrabaniz olmayan
insanlardan ilgi,sevgi ve güven ögrenebiliyorsunuz.
aile her zaman biyolojik degil

bilmelisin ki ...
ne kadar yakin olursa olsunlar en iyi arkadaslar da
ara sira üzebilir. onlari affetmek gerekir.

bilmelisin ki ...
bazen baskalarini affetmek yetmiyor. bazen insanin
kendisini affedebilmesi gerekiyor.
bilmelisin ki ...
yüreginiz ne kadar kan aglarsa aglasin dünya sizin
için dönmesini durdurmuyor.

bilmelisin ki ...
sartlar ve olaylar, kim oldugumuzu etkilemis olabilir.
ama ne oldugumuzdan kendimiz sorumluyuz

bilmelisin ki ...
iki kisi münakasa ediyorsa, bu birbirlerini
sevmedikleri anlamina gelmez. etmemeleri de sevdikleri
anlamina gelmez.
bilmelisin ki ...
her problem kendi içinde bir firsat saklar. ve
problem, firsatin yaninda cüce kalir.

bilmelisin ki ...
sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pismanligin uzun yillar
sürüyor.


---------

yerin seni çektigi kadar agirsin
kanatlarin çirpindigi kadar hafif..

kalbinin attigi kadar canlisin
gözlerinin uzagi gördügü kadar genç...

sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü..

ne renk olursa olsun kasin gözün
karsindakinin gördügüdür rengin..

yasadiklarini kar sayma:
yasadigin kadar yakinsin sonuna; ne kadar yasarsan yasa,
sevdigin kadardir ömrün..

gülebildigin kadar mutlusun
üzülme bil ki agladigin kadar güleceksin

sakin bitti sanma her seyi,
sevdigin kadar sevileceksin.

günesin dogusundadir doganin sana verdigi deger
ve karsindakine deger verdigin kadar insansin

bir gün yalan söyleyeceksen eger
birak karsindaki sana güvendigi kadar inansin.

ay isigindadir sevgiliye duyulan hasret
ve sevgiline hasret kaldigin kadar ona yakinsin

unutma yagmurun yagdigi kadar islaksin
günesin seni isittigi kadar sicak.

kendini yalniz hissetigin kadar yalnizsin
ve güçlü hissettigin kadar güçlü.

kendini güzel hissettigin kadar güzelsin..
iste budur hayat!

bunu hatirladigin kadar yasarsin
bunu unuttugunda aldigin her nefes kadar üsürsün
ve karsindakini unuttugun kadar çabuk unutulursun

çiçek sulandigi kadar güzeldir
kuslar ötebildigi kadar sevimli

bebek agladigi kadar bebektir
ve herseyi ögrendigin kadar bilirsin bunu da ögren,

sevdigin
kadar
sevilirsin...

can yücel

8 Mart 2009 Pazar

Vahşetin böylesi

Vatan gazetesinden alıntıdır.

Aşçı babanın tek kızıydı Münevver. Alımlıydı, gençti, güzeldi... Ama fakirdi...Oğlan ise koleje gidiyor, villada yaşıyordu... Fakir kız, hayatının aşkıyla evlenecek, sonsuza dek mutlu olacaktı. Ama bu kez masal mutlu sonla değil, kanla vahşetle bitti...

TV’lerde iz bırakan “Bir İstanbul Masalı” dizisindeki gibiydi her şey.. Bir yanda zengin bir ailenin oğlu, diğer yanda mütevazı bir aşçı babanın kızı.. Cem ile Münevver’in öyküsü.. Dizideki gibi nikah masasında değil, son yılların en acımasızca cinayeti sonucu bir çöp tenekesinde parçalanmış cesetle bitti bu hazin öykü..

Bolu’dan İstanbul’a...

VATAN, peri masallarındaki gibi başlayan ancak hazin bir sonla biten o aşkın başrolündeki Münevver Karabulut’un, öyküsünü araştırdı. Baba Süreyya Karabulut, 35 yıl önce çıktı Kayabaşı’ndan. Tüm akrabaları gibi aşçılık öğrenecek İstanbul’un mutfağında geleceğini kuracaktı. 8 yaşında aşçı yamağı oldu. Hayat Hastanesi’nde başladı işe. Okulunu sürdürürken, aşçılığını ilerletti. Bir yakının referansıyla İstanbul Valiliği’nde baş aşçı olarak görev aldı. 1991’de Tarabya’da kendisine ait bir restoran açtı. Karabulut’un en büyük hayali İstanbul’da bir ev almaktı. Fakat ev alamadan kısa bir süre sonra işi devrederek, Fener Rum Patrikhanesi’nde aşçı olarak işe başladı.

Fulya’da, mütevazı bir apartman dairesinde kiracı olarak yaşayan Süreyya Karabulut evlendikten sonra hayatının en büyük mutluluğunu 1991’de 7 Şubat akşamında yaşadı. O gece dünyalar güzeli bir kız çocuğu dünyaya geldi. Adını Münevver koydular. Bir yıl sonra da bir erkek çocukları oldu. Süreyya Karabulut ile eşi Melahat Karabulut, birlikte çalışıp hayatla savaşlarını sürdürmeye devam edeceklerdi. Münevver ile kardeşi büyüyüp okul çağına geldiklerinde gidebilecekleri tek bir okul vardı. O da devlet okulu...

Ailenin neşe kaynağı

Kendi yağlarında kavrulan Karabulut ailesinin mutluluğuna kısa bir süre sonra gölge düştü. Ailenin yükünü önemli ölçüde omuzlayan anne Melahat Karabulut’a MS hastalığı teşhisi konulunca aile ilk sarsıntıyı yaşadı. O güne kadar yaşadıkları hiçbir yokluk onları bu denli etkilememişti. İşte bu zorlu günlerde ailenin en büyük desteği Münevver Karabulut oldu. Hayallerdeki gibi bir gelecek ancak Münevver’in okuyarak ulaşabileceği bir şeydi. Beşiktaş’taki Bingül Erdem Lisesi’nin çalışkan öğrencilerinden Münevver’in okuyabilmesi için ailesi hiçbir şeyi esirgemiyordu. Baba geçtiğimiz yıl kızını dil eğitimi almak için Kanada’ya göndermişti. Yaz okuluna giden Münevver dönüşte mükemmel bir İngilizce ile evine gelmişti.

Sürpriz doğum günü...

Münevver’in okul ile ev arasında geçen hayatı geçtiğimiz yıl arkadaşlarıyla gittiği kafede gördüğü Cem Garipoğlu’nu tanımasıyla tamamen değişti. İlk bakışta aşık olan Münevver, Cem’i ailesiyle de tanıştırdı. Başka bu ilişkiye karşı olsalar da kızlarının mutlu olduğunu gördüklerinde onlar da artık onaylamıştı. İlişkisi sorunsuz bir şekilde devam eden Münevver Karabulut, bundan birkaç gün önce “hayatımın aşkı dediği” Cem Garipoğlu’yla Etiler’de bir bara giderken içinde tarifsiz bir mutluluk vardı. Bara geldiklerinde kendisine bir sürpriz hazırlandığını tahmin ediyordu ama bunun ne olduğunu bilmiyordu. Cem Garipoğlu, barın sahipleriyle, “Cumartesi akşamı burada bir doğum günü partisi vermek istiyoruz. Yer ayırtabilir miyiz” dediğinde Karabulut’un içi kıpır kıpır oldu.

Korku filmi izlediler

Cem’in yaptığı tek sürpriz bu değildi. Bundan çok kısa bir süre önce ders çıkışında Münevver’i özel arabasıyla alıp sinemaya izlemeye gitti, Çiftin en büyük hobisi birlikte müzik dinlemek ve sinema izlemekti. O gün izledikleri film Sevgililer Günü Katliamı adını taşıyan, ilginç bir filmdi. Hastalıklı bir aşk öyküsünü işliyor ve filmde bir genç kızın kafası hunharca bir şekilde gövdesinden ayrılıyordu.. Dehşete düşen Münevver, iddiaya göre arkadaşlarına, “Biz romantik film diye gittik, vahşet filmi çıktı. Çok korktum” demişti.

Anneye son telefon

Münevver, Salı günü okuldan çıktığında kapıda kendisini özel arabasıyla Cem Garipoğlu bekliyordu. Saat 17’de annesini arayıp, “Servisle gelmiyorum. Arkadaşlarla kafeye gidiyorum. Merak etmeyin” dedi. O gece çok güzel başlamıştı. İkili bir süre sonra Cem Garipoğlu’nun Bahçeşehir’de ailesinin kaldığı villaya gitti. Polisin daha sonra yaptığı olay yeri incelemesinin sonuçlarına göre Karabulut burada göğsüne ve karnına bıçak darbeleri aldı. Karşı koymaya çalışınca da sağ baş parmağı ve işaret parmağı arasında derin kesikler oluştu. Yerde cansız bir şekilde yatan Karabulut’un başı tıpkı daha önce birlikte izledikleri “Sevgililer Günü Katliamı” adlı filmdeki gibi hunharca bir şekilde gövdesinden ayrılarak gitar kutusuna konuldu. Gövdesi de bir bavulun içine konulduktan sonra korsan bir taksiyle Cumartesi günü sürpriz doğum günü partisinin yapılacağı barın bir arka sokağına getirilerek çöp konteynerine atıldı. Peri masallarındaki gibi bir düğünle dünya evine girmeyi hayal ederken sevdiğinin elinden gelen bu korkunç ölüm onun da, film gibi başlayan bir öykünün de sonu oldu.

DOĞUM GÜNÜNDE MEZARA GİRDİ

Yaşasaydı, dün 18’ine basacaktı Münevver... Yani “reşit” olacaktı. Aslında kişiliğini, kimliğini kazanmıştı ama, yasalara göre henüz ’reşit’sayılacaktı... Etiler’de bir cafede arkadaşlarıyla eğlenecekti, hediyelerini heyecanla açacaktı... Olmadı... Doğduğu gün, ailesi, köy mezarlığında sessiz bir tören düzenledi. Henüz çökmemiş toprağın altında yatan evlatlarına gözyaşlarıyla kapandılar... Bolu’nun Mengen İlçesine bağlı Kayabaşı köyü’nde, tarifsiz acılar yanırken VATAN oradaydı.

Taksi şoförü ifade verdi

Kamera görüntülerinden tespit edilen korsan taksici ehmet Benice, önceki gece teslim oldu. Korsan taksici sorgusunda olay günü Cem Garipoğlu’nu villadan alarak Etiler’e götürdüğünü kabul etti: “Ben korsan taksicilik yapıyorum. Beni arayıp araç istedi. Gittiğimde elinde çantalar vardı. Bagaja koyduk. Etiler’e gelince bana ’Bunlar atılacak. Bana yardım eder misin?’ dedi. Çantalarda ceset olduğundan haberim yoktu.” Benice, tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı. Ancak evrakta sahtecilik suçundan arandığı için yeniden gözaltına alındı.

KATİL ZANLISININ BABASI

‘Kız arkadaşım kafasını kanapeye vurdu’ dedi

Genç kızın cesedinin bulunduğu gece gözaltına alınan işadamı Mehmet Nida Garipoğlu ile anne Tülay Garipoğlu, önce savcıya ardından da mahkemede hakime ifade verdi. Hakim, şüphelilerin sabit ikamet sahibi olması ve suç vasfının niteliğinin değişebileceği gerekçesiyle savcının “tedbiren” tutuklanmaları talebini reddederek anne ve babanın serbest bırakılmasına karar verdi. Tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılan işadamı baba Mehmet Nida Garipoğlu’nun polise verdiği ifadede cinayetten bilgisinin olmadığını söylediği öğrenildi. Baba Garipoğlu’nun ifadesinde “Olay günü dışarıdaydım. Oğlum beni aradı. ’Baba kız arkadaşım ile kavga ettik. Moralim bozuk’dedi. Ben daha sonra eve geldim. Evde kan izlerini gördüm. Oğluma bunun ne olduğunu sorunca bana ’Kız arkadaşım buradaydı. Biraz tartıştık. Düşüp kafasını kanepeye vurdu. Kafası kanadı. Sonra ben gereğini yapıp kız arkadaşımı gönderdim’dedi. Ben de oğlumu aldım ve bir kafeye bıraktım. Bir daha da kendisinden haber alamadım” dediği öğrenildi. Anne Tülay Garipoğlu da olay günü dışarıda olduğunu belirterek “Ben saat 19.00’da eve geldim, Evimiz üç katlı. Oğlum üst katta hocasından ders alıyordu. Sonra dışarı çıktım. Bir daha da oğlumu görmedim” dedi.


....

Allah belanı versin, yatacak yerin yok...

2 Mart 2009 Pazartesi

Bokunu Çıkardın

Sokmuş oraya 7 adam
En Fazla 10
Ne oldukları kim oldukları tarafımızdan bilinmekte
Tek maçta milyarları indiriyorlar hazretlerinin sağladığı rantlarla
Yine indirdiler

10 kişiler 10
Ellerinde emanetler
Meydan okuyorlar herkese
Poliste koruyor onları
Ana avrat sövüyor bize,abimize

Amaç Belli

10 kişiler 10
Toplasan 10
DAyaktan falan korkmuyorlar
Akıllarında para var
Hazretlerinin sözde önlemeye çalıştığı rant
O rantın kralını yiyor bunlar...

Yazıklar olsun

Bokunu çıkardınız iyice
Soğuttunuz herşeyden
Yine cezalar yağdıracaksınız biliyoruz

Döktüğün kanda boğulursun, sandığa gömülürsün inşallah!